Dit is het gastenboek van De Andersons.
Wij zijn er even niet, maar laat een bericht achter!
195 gedachten over “REACTIES”
Lieve Anna en Roel,
ik ben gisteravond meteen van jullie gaan houden! Wat een bruisend en liefdevol optreden hebben jullie gegeven in de gezellige huiskamer van Ada en Heymen in Leeuwarden. Jullie hebben mij verwonderd en geïnspireerd met zoveel schoonheid en expressie in stem en lijf! Pareltjes van verhalen, ontroerend en vol passie. Mijn favoriete liedje van de avond: “Hoop” – “hier dooft niets!” Oftewel: houd van het leven! Voor mij was deze avond een inspiratie ‘tot op het bot’ 😉 Dank je wel voor deze hartveroverende theateravond! Lieve groet, Fim
Vrijdagavond in Leeuwarden. Podum36. Een avond met De Andersons met de veelbelovende titel Hier Dooft Niets.
Verwondering, mooie perspectieven, ontroering en een appél op “vier je leven” want als je je vrijheid voor je uit blijft schuiven, dan verdort de verwondering. Hylke Tromp als “special guest” laat de verwondering nog meer prikkelen en sprankelen. Wat een prachtige avond en een goed begin van het weekend. Dank jullie wel. HEY 🙂
In september 2018 zag en hoorden we de Andersons tijdens de theatertour in Almelo. Verrassend, lief, grappig, prachtig! We gingen weg met het gevoel dat we absoluut meer wilden horen. Ik zocht de speellijst en zag dat ze op 9 februari in het Werftheater in Utrecht zouden spelen, een bijzondere plek. En wederom heb ik, ditmaal met onze dochters, genoten van de muziek, de teksten en van de interactie op het podium! Ongekunsteld, laagdrempelig en ontwapenend. Ik kijk uit naar een volgende keer! In Wierden?
Liefs, Marieke (Gertjan, Annika en Marèl) van Bodegraven
Als ex-huisgenoot in m’n studententijd van Anna en Roel was het fantastisch om ze te zien. Ik heb van dichtbij meegekregen hoe ze dag in dag uit vanuit het conservatorium thuis oefenden, ploeterden, ontwikkelden. Hoe mooi is het om jaren later ze live in actie te zien. En dan voelt het een beetje als dat restaurant naast de camping op vakantie. Het wordt je aangeraden door de lokale campingeigenaar, maar omdat het zó dichtbij ligt, denk je, ach ik rij toch iets verder, dat zal vast beter zijn. De laatste dag ga je er toch nog een keer heen en dan blijkt het het leukste, lekkerste, en meest sfeervolle ding te zijn van de hele vakantie! Als je die emotie wilt begrijpen: ga naar de Andersons!
Zondagmiddag heb ik de “Binnenkamers Route gevolgd in Gorinchem. Omdat ik de Andersons al eerder had gezien (in theater ‘t Pand in 2012, een geweldige voostelling) en toen een CD had gekocht “Vreeswijk en de Andersons”, had ik voor de route waar de Andersons bij hoorden gekozen. Helemaal geen spijt van. Wat een geweldige teksten, goede muziek en fantastische zang. Ik heb genoten en met mij heel veel anderen
Anna en Roel heel voor dank voor dit blijheid gevende optrede. Een en al verwondering………….
Vanmiddag Binnenskamers, het huiskamertheaterfestival in Gorinchem. Wat een verrassing, De Andersons. Mooie en sterke teksten, prachtige zang. In alle opzichten heel dichtbij.
Een geweldig theaterconcert van De Andersons bijgewoond gisteravond in Meppel. Met dank aan het reclamebord voor hun voorstelling, dat al weken op mijn pad staat tussen huis en stad. Prachtige stemmen, rake teksten en pure kwetsbaarheid op het podium. Tack så mycket!!!
Gisterenavond hebben wij mogen genieten van een kort optreden van de Andersons tijdens de Theaterroute Almelo. Wat hebben wij genoten! We hebben gelachen, werden gegrepen, geïnspireerd en we zijn ontroerd. We waren totaal overdoderd. Wat een prachtige verhalen, wat een wonderschone liedjes. We kunnen niet wachten om jullie weer te zien.
liefs, Babbette & Frank
Beste Anna,Roel en Thomas,
Hartelijk dank voor deze mooie slotavond.
Jullie hebben ons vanavond een lift gegeven naar een andere wereld, een wereld, die in het jachtige bestaan van nu, steeds verder dreigt onder te sneeuwen. Het leven van vandaag en dat geldt zeker voor jonge mensen, is overvol van te veel buitenkant en daardoor verliest de mens zijn volle kijk op zichzelf en de wereld,waarin hij leeft.
Jullie hebben ons vanavond meegenomen naar diepten en hoogten, die wij vergeten waren en zo ons weer nieuwe perspectieven aangeboden d.m.v. jullie gegrepenheid. Een gegrepenheid , die te maken heeft met de hele werkelijkheid, die jullie ons als een positieve spiegel hebben voorgehouden.
Mensen , die dat kunnen, verbinden en vormen zo, waar zij ook komen, cirkels. Cirkels,die ons ook deze avond met elkaar verbonden hebben.
Daarnaast hebben jullie dat gedaan met een grote professionaliteit, die tot uitdrukking kwam in geweldige stemmen en een prachtige muzikale begeleiding.
Ga nog heel lang zo door en vorm overal en telkens weer opnieuw jullie cirkels van liefde en verbondenheid.
Het ga jullie goed !!!!!
Jo Königs ( voorz. Kunst in de Kamer afd. Sittard )
Gisteravond de ene anderson ontmoet in verwonderin! Het was in een gastgezin, dus in de huiskamer op een wonderschoon eiland, knap vond ik het dat Roel die de huiskamer in zijn kwetsbare eentje betoverde, mij in elk geval veroverde. Ik werd meegenomen door de stem, tekst en liefde om zo terecht te komen in mijn avonturen die ik lang geleden had, de verdwenen liefdes, mijn vertrek en aankomst! Onwijs bedankt voor deze sterke kwetsbare hoopvolle muzikale voorstelling, smaakt naar meer……maakt me zeer nieuwsgierig naar Anna!
Heerlijk genoten van jullie prachtige teksten. De hele show op een beetje frans na van de gasttroubadour, in het Nederlands. Jullie optreden met z’n “viertjes” begon al zeer verassend. Proficiat! Van mij mocht er ook wel een Zweeds lied bij. Prachtig gedaan. Vrijheid en liefde zijn het mooiste in het leven.
Ik heb vanavond (8 februari in Soest) erg genoten van jullie bijzonder mooie optreden. Wat een prachtige uitstraling hebben jullie!
Heerlijk die pakkende, aansprekende teksten, de passie waarmee gezongen wordt en het prachtige gitaarspel.
Jullie optreden maakte mij erg blij ! Hoop dat jullie nog lang door gaan. Liefs Carla van Reenen
Voorstelling in de Woudkapel inBilthoven:
Zonder titel
Een kind, een kind is zoveel meer
dan een aanstaande dame of een aanstaande heer-
wie niet in het kind het wonder ziet,
die snapt het hele liedje niet.
(Toon Hermans <1968)
Namijmernd over het nieuwjaarsconcert pakte ik het 50 jaar oude boekje waarin ik dit wist te staan. Het kind dat mag worden wie die in wezen al is, zonder de verwachting die kennelijk hoort bij een dame of een heer, het schilderij dat wordt bezien zonder de titel te kennen, de torso die wordt gestreeld zonder de naam te kennen, het concert dat wordt beluisterd zonder Preludium te hebben uitgeplozen, zijn die niet het meest openhartig, ben je dan niet het meest vrij als ‘derde’, kun je je daar niet het meest aan verwonderen en (dus) het meest van leren?
Het nieuwjaarsconcert waar ik me betrapte op de weerkerende eigenschap eerst volledig gepakt te worden door de muziek, hoe ik ook de liedteksten probeer te volgen, en merkte hoe die muziek me meenam in mijn eigen gedachten over wat mij bezig houdt. Wonderlijk dat dat toch altijd gebeurt en ook goed is, voor mij.
Het nieuwjaarsconcert waar ik werd verrast door een, in mijn observatie, vrijwel niet meer bestaande kwaliteit van gesprek; twee mensen met hart voor de betekenis van een interview: een inkijkje in iemands leven, zonder gene voor wat is, zonder gene voor wat je bewoog en beweegt, en vooral zonder de balorige, louter nieuwsgierige, inhoudsloze of gelijkhebbende vragen waar we doorgaans op worden ‘getrakteerd’ in de media. Wonderlijk en me te denken gevend dat ik erdoor werd verrast.
Ik kon na afloop niet anders dan aan mijn lief geëmotioneerd van deze beweging verslag doen zonder het “Wiegeleid aan mijn vader” over te slaan.
Een interview, een interview is zoveel meer
dan een vraag, een feit, een zucht of een sneer
wie niet in een interview het wonder ziet
die snapt het hele inkijkje niet.
Groet
Tjm
Gisteren met de Andersons waren er zeker “vonken”.
Een soort gedrevenheid die je meeneemt en bevleugelt.
Ook zo mooi om te zien hoe de aanstaande moeder en vader naar elkaar keken. Het was alsof de liefde ons voorgedaan werd.
Dank voor deze bevleugeling.
Maar ook Pieter Lootsma stal mijn hart, plotseling zag ik iets jongens-achtigs in hem en dat bracht hem nader tot mij.
Ik riep het al tijdens de voorstelling, ik herhaal het nog een keer: laat de “gitarist” ook eens een lange solo spelen!
Wat ziet het er mooi uit Anna en Roel! Ik hoop jullie heel snel weer te zien in De Rijp.
Lieve Anna en Roel,
ik ben gisteravond meteen van jullie gaan houden! Wat een bruisend en liefdevol optreden hebben jullie gegeven in de gezellige huiskamer van Ada en Heymen in Leeuwarden. Jullie hebben mij verwonderd en geïnspireerd met zoveel schoonheid en expressie in stem en lijf! Pareltjes van verhalen, ontroerend en vol passie. Mijn favoriete liedje van de avond: “Hoop” – “hier dooft niets!” Oftewel: houd van het leven! Voor mij was deze avond een inspiratie ‘tot op het bot’ 😉 Dank je wel voor deze hartveroverende theateravond! Lieve groet, Fim
Vrijdagavond in Leeuwarden. Podum36. Een avond met De Andersons met de veelbelovende titel Hier Dooft Niets.
Verwondering, mooie perspectieven, ontroering en een appél op “vier je leven” want als je je vrijheid voor je uit blijft schuiven, dan verdort de verwondering. Hylke Tromp als “special guest” laat de verwondering nog meer prikkelen en sprankelen. Wat een prachtige avond en een goed begin van het weekend. Dank jullie wel. HEY 🙂
In september 2018 zag en hoorden we de Andersons tijdens de theatertour in Almelo. Verrassend, lief, grappig, prachtig! We gingen weg met het gevoel dat we absoluut meer wilden horen. Ik zocht de speellijst en zag dat ze op 9 februari in het Werftheater in Utrecht zouden spelen, een bijzondere plek. En wederom heb ik, ditmaal met onze dochters, genoten van de muziek, de teksten en van de interactie op het podium! Ongekunsteld, laagdrempelig en ontwapenend. Ik kijk uit naar een volgende keer! In Wierden?
Liefs, Marieke (Gertjan, Annika en Marèl) van Bodegraven
Als ex-huisgenoot in m’n studententijd van Anna en Roel was het fantastisch om ze te zien. Ik heb van dichtbij meegekregen hoe ze dag in dag uit vanuit het conservatorium thuis oefenden, ploeterden, ontwikkelden. Hoe mooi is het om jaren later ze live in actie te zien. En dan voelt het een beetje als dat restaurant naast de camping op vakantie. Het wordt je aangeraden door de lokale campingeigenaar, maar omdat het zó dichtbij ligt, denk je, ach ik rij toch iets verder, dat zal vast beter zijn. De laatste dag ga je er toch nog een keer heen en dan blijkt het het leukste, lekkerste, en meest sfeervolle ding te zijn van de hele vakantie! Als je die emotie wilt begrijpen: ga naar de Andersons!
Zondagmiddag heb ik de “Binnenkamers Route gevolgd in Gorinchem. Omdat ik de Andersons al eerder had gezien (in theater ‘t Pand in 2012, een geweldige voostelling) en toen een CD had gekocht “Vreeswijk en de Andersons”, had ik voor de route waar de Andersons bij hoorden gekozen. Helemaal geen spijt van. Wat een geweldige teksten, goede muziek en fantastische zang. Ik heb genoten en met mij heel veel anderen
Anna en Roel heel voor dank voor dit blijheid gevende optrede. Een en al verwondering………….
Vanmiddag Binnenskamers, het huiskamertheaterfestival in Gorinchem. Wat een verrassing, De Andersons. Mooie en sterke teksten, prachtige zang. In alle opzichten heel dichtbij.
Een geweldig theaterconcert van De Andersons bijgewoond gisteravond in Meppel. Met dank aan het reclamebord voor hun voorstelling, dat al weken op mijn pad staat tussen huis en stad. Prachtige stemmen, rake teksten en pure kwetsbaarheid op het podium. Tack så mycket!!!
Gisterenavond hebben wij mogen genieten van een kort optreden van de Andersons tijdens de Theaterroute Almelo. Wat hebben wij genoten! We hebben gelachen, werden gegrepen, geïnspireerd en we zijn ontroerd. We waren totaal overdoderd. Wat een prachtige verhalen, wat een wonderschone liedjes. We kunnen niet wachten om jullie weer te zien.
liefs, Babbette & Frank
Beste Anna,Roel en Thomas,
Hartelijk dank voor deze mooie slotavond.
Jullie hebben ons vanavond een lift gegeven naar een andere wereld, een wereld, die in het jachtige bestaan van nu, steeds verder dreigt onder te sneeuwen. Het leven van vandaag en dat geldt zeker voor jonge mensen, is overvol van te veel buitenkant en daardoor verliest de mens zijn volle kijk op zichzelf en de wereld,waarin hij leeft.
Jullie hebben ons vanavond meegenomen naar diepten en hoogten, die wij vergeten waren en zo ons weer nieuwe perspectieven aangeboden d.m.v. jullie gegrepenheid. Een gegrepenheid , die te maken heeft met de hele werkelijkheid, die jullie ons als een positieve spiegel hebben voorgehouden.
Mensen , die dat kunnen, verbinden en vormen zo, waar zij ook komen, cirkels. Cirkels,die ons ook deze avond met elkaar verbonden hebben.
Daarnaast hebben jullie dat gedaan met een grote professionaliteit, die tot uitdrukking kwam in geweldige stemmen en een prachtige muzikale begeleiding.
Ga nog heel lang zo door en vorm overal en telkens weer opnieuw jullie cirkels van liefde en verbondenheid.
Het ga jullie goed !!!!!
Jo Königs ( voorz. Kunst in de Kamer afd. Sittard )
Gisteravond de ene anderson ontmoet in verwonderin! Het was in een gastgezin, dus in de huiskamer op een wonderschoon eiland, knap vond ik het dat Roel die de huiskamer in zijn kwetsbare eentje betoverde, mij in elk geval veroverde. Ik werd meegenomen door de stem, tekst en liefde om zo terecht te komen in mijn avonturen die ik lang geleden had, de verdwenen liefdes, mijn vertrek en aankomst! Onwijs bedankt voor deze sterke kwetsbare hoopvolle muzikale voorstelling, smaakt naar meer……maakt me zeer nieuwsgierig naar Anna!
Heerlijk genoten van jullie prachtige teksten. De hele show op een beetje frans na van de gasttroubadour, in het Nederlands. Jullie optreden met z’n “viertjes” begon al zeer verassend. Proficiat! Van mij mocht er ook wel een Zweeds lied bij. Prachtig gedaan. Vrijheid en liefde zijn het mooiste in het leven.
Ik heb vanavond (8 februari in Soest) erg genoten van jullie bijzonder mooie optreden. Wat een prachtige uitstraling hebben jullie!
Heerlijk die pakkende, aansprekende teksten, de passie waarmee gezongen wordt en het prachtige gitaarspel.
Jullie optreden maakte mij erg blij ! Hoop dat jullie nog lang door gaan. Liefs Carla van Reenen
Voorstelling in de Woudkapel inBilthoven:
Zonder titel
Een kind, een kind is zoveel meer
dan een aanstaande dame of een aanstaande heer-
wie niet in het kind het wonder ziet,
die snapt het hele liedje niet.
(Toon Hermans <1968)
Namijmernd over het nieuwjaarsconcert pakte ik het 50 jaar oude boekje waarin ik dit wist te staan. Het kind dat mag worden wie die in wezen al is, zonder de verwachting die kennelijk hoort bij een dame of een heer, het schilderij dat wordt bezien zonder de titel te kennen, de torso die wordt gestreeld zonder de naam te kennen, het concert dat wordt beluisterd zonder Preludium te hebben uitgeplozen, zijn die niet het meest openhartig, ben je dan niet het meest vrij als ‘derde’, kun je je daar niet het meest aan verwonderen en (dus) het meest van leren?
Het nieuwjaarsconcert waar ik me betrapte op de weerkerende eigenschap eerst volledig gepakt te worden door de muziek, hoe ik ook de liedteksten probeer te volgen, en merkte hoe die muziek me meenam in mijn eigen gedachten over wat mij bezig houdt. Wonderlijk dat dat toch altijd gebeurt en ook goed is, voor mij.
Het nieuwjaarsconcert waar ik werd verrast door een, in mijn observatie, vrijwel niet meer bestaande kwaliteit van gesprek; twee mensen met hart voor de betekenis van een interview: een inkijkje in iemands leven, zonder gene voor wat is, zonder gene voor wat je bewoog en beweegt, en vooral zonder de balorige, louter nieuwsgierige, inhoudsloze of gelijkhebbende vragen waar we doorgaans op worden ‘getrakteerd’ in de media. Wonderlijk en me te denken gevend dat ik erdoor werd verrast.
Ik kon na afloop niet anders dan aan mijn lief geëmotioneerd van deze beweging verslag doen zonder het “Wiegeleid aan mijn vader” over te slaan.
Een interview, een interview is zoveel meer
dan een vraag, een feit, een zucht of een sneer
wie niet in een interview het wonder ziet
die snapt het hele inkijkje niet.
Groet
Tjm
Gisteren met de Andersons waren er zeker “vonken”.
Een soort gedrevenheid die je meeneemt en bevleugelt.
Ook zo mooi om te zien hoe de aanstaande moeder en vader naar elkaar keken. Het was alsof de liefde ons voorgedaan werd.
Dank voor deze bevleugeling.
Maar ook Pieter Lootsma stal mijn hart, plotseling zag ik iets jongens-achtigs in hem en dat bracht hem nader tot mij.
Ik riep het al tijdens de voorstelling, ik herhaal het nog een keer: laat de “gitarist” ook eens een lange solo spelen!
Wat ziet het er mooi uit Anna en Roel! Ik hoop jullie heel snel weer te zien in De Rijp.